چه چيزهايي با خود به کانادا بياوريم

در این میان به نظر بنده یک اصل کلی وجود دارد و آن این است که اگر بار زیادی برای فریت ندارید به خاطر چند ده کیلو زحمت بسته بندی و گمرک و فرودگاه و هزینه های مشابه مربوطه در کانادا را نکشید، اما اگر بار فریت زیاد دارید که احتمالاً هم چنین است می دانید که هر چه وزن بارتان بیشتر باشد قیمت فریت به ازای هر کیلوگرم کاهش پیدا می کند و از آن جایی که هزینه های دیگر چندان به وزن ارتباطی ندارد می توانید تمام اقلام ضروری اولیه را با خودتان بیاورید.

توصیه اکید من به شما عزیزان این است که چیزی را اختصاصاً برای مهاجرت به کانادا نخرید (بجز سبزی خشک و ادویه جات ایرانی) بار همراهتان را از میان اجناسی که دارید انتخاب کنید. به مرور که در کانادا با انواع و اقسام حراج های وقت و بی وقت آشنا شدید (و البته به دلار کانادا پول درآوردید) می توانید تمام اقلام کهنه تان را با نو جایگزین کنید. باور کنید همین اجناسی که دارید برای شروع زندگی کفایت می کند، اول کاری هم کسی خانه تان مهمانی نمی آید پس احتمالاً نگران حرف مردم و آبروبر بودن لوازمتان نخواهید بود!!!!!
البته در کانادا می توانید بسیاری از لوازم اولیه زندگی را از فروشگاه های دالراما تهیه کنید. در این فروشگاه ها همه نوع جنسی از لوازم آشپزخانه گرفته تا لوازم التحریر با قیمت 1 تا 2 دلار فروخته می شود. پس حتماً در بدو ورود سری به این فروشگاه ها بزنید.
اقلام مورد علاقه مثل تابلو، قاب عکس، یادگاری ها، عکس و کلاً هر چیزی که دوستش دارید را بیاورید که اینجا برایتان ارزش معنوی دارد.

تو کانادا همه چیز تنوع داره اما این تنوع در مورد ظروف آشپزخانه و قاشق و چنگال چندان مصداق ندارد و این اقلام عموماً بسیار ساده و تک رنگ هستند. اگر ظروف چینی یا سرویس قاشق چنگال یا ظروف کریستال قیمتی دارید با خودتان بیاورید که اینجا بس گران است و تنوع ایران را هم ندارد.

در کانادا مد خاصی وجود ندارد و مردم خیلی ساده لباس می پوشند. باور کنید تمام لباس هایتان اینجا قابل مصرف است. درست است که لباس زمستانی را باید در کانادا تهیه کنید اما حتی لباس توخونه های ایران را می شود اینجا تو خیابان پوشید. بنابراین برای اول کار که هنوز فروشگاه مورد علاقه تان را پیدا نکرده اید و از قیمت ها و کم و کیف حراج ها خبر ندارید خرید لباس از اینجا چندان مقرون به صرفه نیست. خانم های عزیز بدانید و آگاه باشید که تمام لباس هایی که سال ها در کمدتان خاک می خوردند تا روزی در یک مهمانی پوشیده شوند اینجا مرتب استفاده می شوند (البته منظور دامن و شومیز و بلوز و غیره است نه لباس شب!!!!!!)
احتمالاً می دانید که وسایل برقی را به هیچ وجه نباید با خودتان بیاورید مگر آن هایی که ادابتور دارند. برق کانادا 110 ولته و در ضمن این جا وسایل برقی و کلاً هر چیزی را با هر قیمت دلخواهی می توانید تهیه کنید. پس دلتان برای لوازمتان نسوزد و آن ها را به پول تبدیل کنید اما اگر پلوپزتان به برق اینجا می خورد با خودتان بیاورید که بسیار مفید خواهد بود اما زودپز نیاورید. اینجا همه چیز زود می پزد و نیازی به آن نخواهید داشت.

داروهای بدون نسخه (و بعضاً با نسخه!!!!!!) بیاورید که بیمه کانادا دارو را پوشش نمی دهد.

هر چیزی که مربوط به فرهنگ ایران و ایرانی می شود اینجا می توانید پیدا کنید اما از آن جایی که معمولاً با قیمتی بیشتر از قیمت ایران عرضه می شوند صلاح است که با خودتان بیاورید از سبزی قرمه و کوکوی خشک گرفته تا سری کامل ادویه جات و سیخ کباب و غیره.

طلا با خودتان نیاورید که اینجا زر و سیم به دردتان نخواهد خورد و تنها دلار است که دوای هر دردی است در ضمن توصیه می کنم تا زمانی که به کانادا می آیید هر چه می توانید بیشتر و بیشتر صرفه جویی کنید که اینجا دلارهایتان با اولین باد کانادا به سرعت و قبل از این که بفهمید کجا چه خرجی کرده اید از کف خواهد رفت. البته اگر طلای ظریفی دارید بد نیست که با خودتان بیاورید اما اینجا کسی زیاد در قید و بند این چیزها نیست.
اگر فرش نفیس و گبه و غیره دارید با خودتان بیاورید. اینجا معمولاً از قالیچه یا به عبارتی راگ استفاده می کنند که گران نیست اما اصلاً و ابداً به پای فرش های ایرانی نمی رسد.

کتاب اگرچه بارتان را سنگین می کند اما اگر اهل کتاب و سی دی هستید با خودتان بیاورید که اینجا این اقلام گران است.

در مورد بار فریت هم به نظر من کار را به کاردان بسپارید و خودتان اقدام به بسته بندی نکنید که به ضرر و زیان آن نمی ارزد به خصوص اگر بار شکستنی زیاد دارید. با کمی جستجو در اینترنت می توانید افراد متخصص این کار را پیدا کنید که خودشان همه کار از بسته بندی گرفته تا کارهای گمرکی و غیره را انجام می دهند و شما حتی می توانید به کارگو هم نروید. (البته توصیه می کنم خودتان بروید). پرکردن کارتن ها با توجه به این که هر کارتن نباید از یک وزن مشخصی سنگین تر باشد سخت است. شما همان که مجبور هستید چمدان هایتان را چند ده بار وزن کنید کمر درد می گیرید دیگر لازم نیست کارتن بلند کنید! راستی یادتان باشد که نصف یکی از چمدان هایتان را خالی بگذارید تا اگر دم آخر لباس، سوغاتی یا هر چیز دیگری را خواستید جا بدهید استرس نگیرید. اما مطمئن باشید هر چقدر چمدان هایتان را وزن کنید باز هم اضافه بار خواهید داشت پس برای اضافه باری که از چمدان خالی می کنید بردن کیسه و ساک به فرودگاه فراموش نشود تا بتوانید آن ها را به داخل کابین ببرید.

چند نکته:
عکس پرسنلی در ایران نگیرید که اینجا به هیچ کارتان نمی آید. اینجا برای کارت سلامت (در انتاریو اوهیپ می گویند) و گواهی نامه یک عکس فوری سیاه و سفید زشت از شما می اندازند. در ضمن هر جای دیگری هم از شما عکس بخواهند نباید عکس قدیمی ارائه دهید و تایید جدید بودن عکس هم مهری است که عکاس کانادایی پشت عکس زده. (کلاً اینجا فقط کار خودشان را قبول دارند)

گواهی نامه هایتان را در ایران ترجمه نکنید که باز هم طبق یک اصل کانادایی، کار غیرکانادایی مورد قبول نیست و مترجم باید کانادایی باشد.

فهرست کامل اجناس داخل چمدان (بار همراه) و باری که بعداً می خواهید به کانادا ببرید (بار فریت) را در فرم های مربوطه (در اینترنت می توانید پیدا کنید) بنویسد که در فرودگاه کانادا مجبور نباشید در عین خستگی و استرس به دنبال لغات و اصطلاحات انگلیسی بگردید. یک کپی از اجناس فریت شده همراه با شماره کارتن را هم برای خودتان نگه دارید. بد نیست روی چمدان ها و کارتن ها آدرس محل اقامتتان را قید کنید که احیاناً در صورت گم شدن قابل ردیابی باشند.

سفر خوبی داشته باشید.
کليه حقوق مادي و معنوي اين وبسايت متعلق به موسسه آي سي آي ميباشد.
گروه گرافيکي تي دات
ici_co@yahoo.com